In Duitsland wordt de private persoonsbeveiliging geregeld in: a) Verordnung über das Bewachungsgewerbe van 7 december 1995 (ook wel: Bewachungsverordnung, afgekort: BewachV); b) Gewerbeordnung van 21 juni 1869 (afgekort: GewO); en c) Berufsbildungsgesetz van 23 maart 2005 (afgekort: BBiG)

In België wordt de private persoonsbeveiliging geregeld in: 1) Wet van 10 april 1990 tot regeling van de private en bijzondere veiligheid; 2) Koninklijk Besluit van 21 mei 1991 betreffende het verlenen van vergunningen aan bewakingsondernemingen of interne bewakingsdiensten, gewijzigd door het Koninklijk Besluit van 15 juli 1992 en het Koninklijk Besluit van 13 juni 2002 betreffende de voorwaarden tot het verkrijgen van een verklaring van een erkenning als beveiligingsonderneming; 3) Koninklijk Besluit van 24 mei 1991 tot vaststelling van de regels aangaande de procedure tot schorsing of intrekking van de vergunningen of erkenningen bepaald in de wet van 10 april 1990 (…); 4) Koninklijk Besluit van 26 september 2005 betreffende de modaliteiten voor de toekenning, de geldigheidsduur, de weigering en de vernietiging van de identificatiekaart en de procedure inzake de onderzoeken naar de veiligheidsvoorwaarden; en 5) Koninklijk Besluit 30 december 1999 betreffende de vereisten inzake beroepsopleiding en -ervaring, de vereisten inzake medisch en psychotechnisch onderzoek voor het uitoefenen van een leidinggevende of een uitvoerende functie in een bewakingsonderneming of interne bewakingsdienst en betreffende de erkenning van de opleidingen. De Belgische wetgeving maakt een differentiatie tussen Bewakingsondernemingen, Interne bewakingsdiensten, Beveiligingsondernemingen, Ondernemingen voor veiligheidsadvies, Opleidingsinstellingen en Veiligheidsdiensten. Deze ondernemingen kunnen zowel natuurlijke als rechtspersonen zijn. Ingevolge art. 1 §1, sub 1° Wet van 10 april 1990 valt de private persoonsbeveiliging onder de categorie van diensten die een Bewakingsonderneming blijvend of tijdelijk kan leveren aan een derde.

In Portugal wordt de private persoonsbeveiliging geregeld in: a) Decreto-Lei n.º 35/2004, de 21 de Fevereiro, que regula a actividade de segurança privada (Decreto-Lei n.º 35/2004); b) Decreto-Lei nº 198/2005 de 10 de Novembro de 2005, interpreta o Decreto-Lei n.º 35/2004, de 21 de Fevereiro, relativo ao exercício da segurança privada, e clarifica o regime aplicável a nacionais de outros Estados membros da União Europeia (Decreto-Lei nº 198/2005). De basis voor de private persoonsbeveiliging treft men aan in artigo 1˚ (3)(a) j˚ artigo 2˚ (1)(b) Decreto-Lei n.º 35/2004. 

In Monaco wordt de private persoonsbeveiliging geregeld in: a) Loi n° 1.264 du 23 décembre 2002 relative aux activités privées de protection des personnes et des biens (Loi n° 1.264 du 23 décembre 2002); en b) Ordonnance Souvraine n° 15.699 du 26 février 2003 fixant des conditions d’application de la loi n° 1.264 du 23 décembre 2002 relative aux activités privées de protection des personnes et des biens (Ordonnance Souvraine n° 15.699 du 26 février 2003).

In Spanje wordt de private persoonsbeveiliging geregeld in: a) Ley 23/1992 de 30 de julio, de Seguridad Privada (Ley 23/1992); en b) Real Decreto 2364/1994 de 9 de diciembre, por el que se aprueba el Reglamento de Seguridad Privada (Real Decreto 2364/1994).

In Engeland wordt de private persoonsbeveiliging geregeld in: a) Private Security Industry Act 2001; b) PSIA-Schedule I en II; c) The Private Security Industry (Licences) Regulations 2004; d) The Private Security Industry (Licences) (Amendement) (No.2) Regulations 2005; e) Licensing Private Security (Ll L02 SG/04-05/08 Sept 05); en f) Direction under Section 2(1) of the Private Security Industry Act 2001.