De opzet/grove schuld benadering

De opzet/grove schuld benadering bracht mee dat het niet mogelijk was een persoonlijke betalingsregeling te treffen, afgestemd op de financiële situatie van de aanvrager. De persoonlijke betalingsregeling hield in dat maandelijks werd afbetaald gedurende twee (2) jaar, waarbij de hoogte van de afbetaling was afgestemd op de financiële situatie van de gedupeerde. Als de schuld na twee (2) jaar nog niet was afbetaald, werd deze kwijtgescholden. Wanneer het ging om opzet of grove schuld volgens de Belastingdienst, was een dergelijke persoonlijke betalingsregeling niet bespreekbaar. De gedupeerde kon alleen volgens een standaardbetalingsregeling terugbetalen in twaalf (12) maandelijkse termijnen. De Belastingdienst kon niet-betaalde termijnen invorderen door gedwongen woningverkoop, loonbeslag of beslaglegging op een auto. Onduidelijk blijft op welke gronden ouders het label opzet/grove schuld kregen. Aan de hand van een steekproef is geschat dat 94% van de circa 30.000 personen aan wie opzet of grove schuld werd verweten die kwalificatie onterecht kreeg. Er was in die gevallen een gebrekkige motivering tegenover de ouders, er was niet evident sprake van opzet of grove schuld of de kwalificatie opzet of grove schuld was niet goed vastgelegd.