/

De Nederlandse –, Franse – en Duitse Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten

Nederland telt op dit moment twee Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten, te weten de Algemene Inlichtingen – en Veiligheidsdienst (AIVD) en de Militaire Inlichtingen – en Veiligheidsdienst (MIVD). Met deze naamswijziging heeft de wetgever willen aangeven, dat de beide inlichtingendiensten zowel inlichtingen – als veiligheidstaken vervullen. De AIVD valt binnen de reikwijdte van het Ministerie van Binnenlandse Zaken en de MIVD valt binnen de reikwijdte van het Ministerie van Defensie.

Frankrijk, daarentegen, telt maar liefst negen Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten, namelijk vier Burgerlijke – en vijf Militaire Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten.

Tot de categorie burgerlijke inlichtingen – en veiligheidsdiensten worden gerekend de Direction Centrale des Renseignements Généraux (DCRG), de Direction de la Surveillance de Territoire (DST), de Direction centrale de la Police Judiciaire (DCPJ) en de Compagnies Républicaines de Sécurité (CRS).[1] Alle vier de inlichtingen – en veiligheidsdiensten maken deel uit van de Police Nationale, en vallen onder de reikwijdte van het Ministerie van Binnenlandse Zaken. [2]

Tot de categorie militaire inlichtingen – en veiligheidsdiensten worden gerekend de Direction Général de la Sécurité (DGSE), de Direction du Renseignement Militaire (DRM), de Service central de la Sécurité des systèmes d’informations (SCSSI), de Brigade de Renseignement et de Guerre Electronique (BRGE) en de Direction de la Protection et de la Sécurité de la Défense (DPSD).[3] Deze Diensten vallen onder de reikwijdte van het Ministerie van Defensie. [4]

In de volgende sub-paragrafen zal ik slechts de aandacht besteden aan de taakomschrijvingen van de DCRG, de DST, de DCPJ, de DGSE en de DPSD, omdat alleen deze inlichtingen – en  veiligheidsdiensten (indirect via de GIC) bevoegd zijn tot het Onderzoeken van de telecommunicatie.[5]

In Duitsland worden er drie Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten onderscheiden, namelijk:

  • In de eerste plaats de Verfassungsschutzbehörden des Bundes und der Länder.[6] De wettelijke grondslag van deze Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten treft men aan in het Gesetz über die Zusammenarbeit des Bundes und der Länder in Angelegenheiten des Verfassungsschutzes und über das Bundesamt für Verfassungsschutz (BVerfSchG).[7] Voor de samenwerking van de Federatie met de Deelstaten onderhoudt de Federatie een Bundesamt für Verfassungsschutz (BfV), die functioneert als een overkoepelend Federaal Overheidsorgaan (§2 I, 1ste volzin BVerfSchG). Het BfV valt onder de portefeuille van de Bondsminister van Binnenlandse Zaken (§2 I, 2de volzin BVerfSchG), en mag niet aangesloten zijn bij een politiedienst (§2 I, 3de volzin BVerfSchG). Voor de samenwerking van de Deelstaten met de Federatie en de Deelstaten onderling, onderhoudt elke Deelstaat een Landesamt für Verfassungsschutz (LfV) (§2 II BVerfSchG).
  • In de tweede plaats de Militärischen Abschirmdienst (MAD)[8]. De MAD is wettelijk geregeld in het Gesetz über den Militärischen Abschirmdienst (MAD-G)[9]. De MAD is een dienst van het Bundesverteidigungsministerium en behoort tot de Streitkräftbasis (SKB) van de Bundeswehr, valt direct onder de Inspekteur der SKB,[10] en mag niet aangesloten zijn bij een politiedienst (§ 1 IV MAD-G). 
  • In de derde plaats de Bundesnachrichtendienst (BND)[11] De wettelijk grondslag van de BND treft men aan in het Gesetz über den Bundesnachrichtendienst (BND-G)[12] De BND is een federaal overheidsorgaan, die valt binnen de reikwijdte van de Chef des Bundeskanzleramtes (§1 I, 1ste volzin BND-G), en mag niet aangesloten zijn bij een politiedienst (§1 I, 2de volzin BND-G).

[1] Stéfani, G., G. Levasseur, B. Bouloc, Procédure Pénale, op. cit., p. 279ev; www.fas.org/irp/world/France/intérieur; Les Mission de la Police Nationale, op. cit.

[2] Le Régime des écoutes téléphoniques (loi du 10 juillet 1991), op. cit.

[3] www.fas.org/irp/world/France/défense

[4] Le Régime des écoutes téléphoniques (loi du 10 juillet 1991), op. cit.

[5] Ibidem

[6] Hetzer. W., Neuregelung der Telekommunikationsüberwachung, uit: Kriminalistik, Wissenschaft & Praxis 55 (2001) 5, Kriminalistik Verlag – Heidelberg – 2001, p. 347

[7] Information über Nachrichtendienste, Bundesamt für Verfassungsschutz, bron: www.geheimdienste.org/BfV.html; www.geheimdienste.org/LfV.html

[8] Hetzer. W., Neuregelung der Telekommunikationsüberwachung, op. cit., p. 347

[9] Information über Nachrichtendienste, Militärischen Abschirmdienst, bron: www.geheimdienste.org/MAD.html

[10] Ibidem

[11] Hetzer. W., Neuregelung der Telekommunikationsüberwachung, op. cit., p. 347

[12] Information über Nachrichtendienste, Bundesnachrichtendienst, bron: www.geheimdienste.org/BND.html

Previous Story

De rechtmatigheidstoets van het Nederlandse –, Franse – en Duitse onderzoek van de telecommunicatie door de Inlichtingen – en Veiligheidsdiensten aan het door aan het door artikel 8 EVRM gegarandeerde recht op respect voor een ieders correspondentie

Next Story

De taakomschrijving van de AIVD

Latest from Counter Terrorism